La Virgin de Caracas | La sacerdotisa llorando sangre | Saturna Devorandose a sus hijos
Deze wrede beelden staan symbool voor het staatsgeweld achter de façade van een tropisch utopia. Garrido beeldt de vrouwelijke vorm af als belichaming van verandering, van haat en liefde, dood en wedergeboorte.
Saturna refereert naar de Staat die zijn eigen kinderen opeet. Het opkomen voor de armen sloeg om in corruptie en ongelijkheid. La Virgen de Caracasgaat over de kern van alledaags geweld, niet alleen politiek, maar ook het stille geweld van ondervoeding, gebrek aan medicijnen, alledaagse machteloosheid. In La sacerdotisa llorando sangrevoedt de maagdelijke priesteres bloed, het staat voor de regering die zijn rijke natuurlijke bronnen niet voor het volk gebruikt, maar voor eigen gewin.
