Machine Sees More Than It Says
Mimi Ọnụọha legt de onvolkomenheden en vooroordelen van technologie bloot door archiefvideo’s uit de jaren 1950-1980 samen te voegen tot een nieuwe visuele vertelling.
Hieruit ontstaat een schets, een verhaal over een computer die zichzelf waarneemt, groeiend uit processen als extractie, technologische vooruitgang en arbeid. De archiefvideo’s die ze telkens spontaan tegenkwam leken een esthetiek en intentie gemeen te hebben. Voor Ọnụọha leek het alsof het digitale gereedschap een verhaal over zichzelf wilde vertellen, dat ons in onze terloopse omgang ermee ontgaat. Het werk laat zien hoe technologie niet onafhankelijk is, maar wordt gevormd door menselijke machtsstructuren.
