Cuba, Bent Not Broken

Pieter Griffioen trok tussen 1995 en 1998 drie maal door Cuba. Hij trof hij er een communistische heilstaat aan, met negatieve en positieve kanten. Het politieke klimaat in Cuba is verstikkend en de levensomstandigheden zijn zwaar, hetgeen versterkt wordt door de economische blokkade. Ondanks de armoede zag Griffioen in het dagelijks bestaan echter vooral een grote levensvreugde. Hij heeft de warmte, muziek en gastvrijheid van het land in beeld gebracht, een gave waar wij vanuit het Westen slechts met verwondering naar kunnen kijken.

Het werk van Griffioen komt vooral tot stand tijdens lange reizen. Hij noemt zichzelf ‘een zwerver met een camera’.