Oculus - Een fotografische en filosofische verkenning van het samenspel van beeld en geheugen

In de tentoonstelling en het bijbehorende gelijknamige boek Oculus neemt fotograaf Ken Schles ons mee op een filosofische reis voorbij het schimmenspel van het beeldenrijk. Oculus is een intiem, menselijk en uiteindelijk ook poëtisch werk dat voortkomt uit toevallige ontmoetingen met sterfelijkheid en geheugenverlies. Het vormt een aangrijpend testament van een kunstenaar die de balans opmaakt.

We geven doorlopend betekenis aan alles wat we zien. We kennen de wereld gewicht toe, sociaal en symbolisch, vanuit onze gedeelde ideeën en percepties. Hierin schuilt wellicht de ironie van onze beeldvorming: we creëren en delen beelden opdat we de werkelijkheid leren kennen. Maar wat is eigenlijk de precieze aard van de uitbeelding? En wat zijn de gevolgen van het gebruik van een beeldmetafoor voor het aanduiden, ordenen en beschrijven van een dynamische en vluchtige wereld?

Met Oculus richt Schles zijn analytische oog (én pen) naar binnen, op zoek naar de verbanden tussen beeld en geheugen. Hij verkent, met behulp van proza en fotografie, de werking en aard van het beeld zelf.

Ken Schles herinnert ons er aan dat beelden constructies zijn die herinneringen oproepen en voortdurend actief onze ‘zienswijzen’ en ‘kennis’ vormgeven. Hij verwijst daarbij naar de literatuur, de filosofie en ideeën uit de vroege psychologie en oude mythes, waarin sprake is van tijdloze gevolgtrekkingen en referentiepunten die een beter inzicht geven in de betekenis van beelden.