LUBBERLAND (2003)

De moderne mens baadt in weelde en overvloed, constateert Bianca Gutberlet. Het aantal voorzieningen dat ons ter beschikking staat is zo groot, dat het onmogelijk is ze allemaal dagelijks te gebruiken. Ze kunnen slechts beetje bij beetje worden geconsumeerd. En wat blijft er nog te wensen over, vraagt Gutberlet zich af. In het ‘park der mensheid’ zijn alle dromen vervuld. Ze verbeeldt dit gegeven in Lubberland (2003), dat bestaat uit omgevingen die voor en door mensen zijn gemaakt. Compositie en kleurgebruik baseerde ze op de even vrolijke als naïeve voorstellingen die doorgaans in reisgidsen en vakantiebrochures zijn te vinden. Door de zoete kleuren fel aan te zetten wordt het idee versterkt van de moderne maatschappij als een immense snoepwinkel, waarin de moderne mens zich ongegeneerd kan volproppen. De beloftes die de reclame ons iedere dag voorspiegelt, worden in haar foto’s even realiteit.