Tracing Threads (2017)
Roosmarijn Pallandt (1977) ziet haar camera als een zware pen waarmee ze de plasticiteit van de werkelijkheid wil verbeelden. Reizend in verre landen waar anderen diepe wortels hebben, werkt ze met bewoners samen aan de verbeelding van de oeroude netwerken waarin leven, mythe en culturele herinnering tot parallelle universums zijn verweven. Voorbij de spectaculaire aanblik van gletsjers, oerwouden of bergketens, probeer ze iets op te vangen in die uit duizenden draadjes bestaande netwerken, die ervoor zorgen dat een omgeving van ‘lege ruimte’ tot betekenisvolle plaats wordt gemaakt.
Pallandt fotografeert in gebieden vol mythen en heilige plekken en transformeert die plaatsen via haar fotobeelden tot landschap. De bewoners vertalen diezelfde plek (bos, berg) naar een werk in textiel. Foto en weefwerk zijn geen vertalingen van een plek of elkaar maar presenteren samen in één proces de verbinding met de natuur.
