Seydou Keita

Seydou Keita (1921-2001), foto’s geven een welsprekend beeld van de Bamako-samenleving tijdens haar overgangsperiode van een kosmopolitische Franse kolonie naar een onafhankelijke hoofdstad. Aanvankelijk door zijn vader opgeleid tot timmerman, werd Keïta’s carrière als fotograaf in 1935 gelanceerd door een oom die hem zijn eerste camera gaf, een Kodak Brownie Flash, die hij tijdens een reis naar Senegal had gekocht. Tijdens zijn adolescentie beheerste Keïta de technische uitdagingen van fotograferen en printen; hij kocht later een grootformaat camera. Het grotere formaat bood niet alleen een uitzonderlijke resolutie, het maakte het voor Keïta ook mogelijk om contactafdrukken van hoge kwaliteit te maken zonder de hulp van een vergroter. In 1948 opende hij zijn eigen studio in Bamako en bouwde hij al snel een succesvol bedrijf op. Of hij nu alleenstaanden, gezinnen of beroepsverenigingen fotografeert, Keïta balanceerde met een strikt gevoel van formaliteit en een opmerkelijke mate van intimiteit met zijn onderwerpen. Zoals veel professionele fotografen, richtte hij zijn studio in met tal van rekwisieten, van backdrops en kostuums tot Vespa’s en luxe auto’s. Hij zou deze rekwisieten om de paar jaar vernieuwen, waardoor hij later een chronologie voor zijn werk kon vaststellen. Keïta merkte op over zijn studiopraktijk: “Het is gemakkelijk om een ​​foto te maken, maar wat echt een verschil maakte, was dat ik altijd de juiste positie wist te vinden en dat ik nooit ongelijk had. Hun hoofd lichtjes gedraaid, een serieus gezicht, de stand van de handen. . . Ik was in staat om iemand er heel goed uit te laten zien.”