Exit Eden (2012)

Terwijl we aan de ene kant worstelen met gevoelens ten aanzien van verlies aan natuur en klimaatverandering, koesteren we nog steeds sterke ideeën over landschappelijke schoonheid. Doug Fogelson fotografeert weelderige natuur om vervolgens, beetje bij beetje, de emulsie van de film te bleken. Het geleidelijk verdwijnen van tinten – de gele eerst, dan magenta, dan cyaan – is een metafoor voor het afkalven van onze natuurlijke omgeving. Indirect stelt Fogelson kritische vragen over de scheppende en vernietigende kracht van de mens. Tegelijk laat hij zien dat in verandering – zelfs als die verandering vernietiging is – grote schoonheid kan schuilgaan.