Puerto Rico’s Lament
Na acht jaar wereldwijde economische turbulentie is er meer dan genoeg om over te treuren in Puerto Rico: een schuld van $70 miljard, een werkloosheidspercentage van 15,4 procent, snel stijgende kosten van levensonderhoud, wijdverspreide misdaad, leeglopende scholen en een zorgwekkende uittocht van professionals en middenklassers naar plaatsen als Florida en Texas.
Puerto Rico, ongeveer 1.600 kilometer van Miami, kent een lange geschiedenis van armoede. Op het eiland ontvangt 37 procent van alle huishoudens voedselbonnen. Het inkomen per hoofd van de bevolking is ongeveer $15.200, de helft van dat van Mississippi, de armste Amerikaanse staat op het vasteland. De recessie heeft de middenklasse het hardst getroffen. Banen zijn nog steeds schaars, pensioenuitkeringen krimpen en budgetten blijven krap, waardoor duizenden voor banen op het vasteland moeten kiezen. De prijzen van basisvoorzieningen als water en elektriciteit zijn omhooggeschoten en nauwelijks meer betaalbaar voor grote delen van de bevolking.
Joseph Rodríguez reisde door het land en documenteerde de problemen van de Puerto Ricanen, die al groot waren voordat orkaan Maria het eiland in 2017 verwoestte. De bevolking is snel afgenomen en van de 3,67 miljoen mensen van het eiland werkt slechts één miljoen in de formele economie. Met slechts 41,3 procent van de beroepsbevolking aan het werk heeft Puerto Rico een van de laagste arbeidsparticipatiecijfers ter wereld. Gecombineerd met een dalend geboortecijfer en een snel vergrijzende bevolking, rijst de vraag hoe de toekomst van Puerto Rico eruit zal zien.
