Bajka
Momenteel spelen in Oekraïne patriottische liederen een belangrijke rol bij het aanwakkeren van een populistisch romantisch nationalisme. De magie van volksliedjes ligt in de afwezigheid van thematische regels en de beperkingen van kunstmatige genres. Sinds 2014 verzamelen kunstenaars Lucia Nimcova en Sholto Dobie een archief van fotografie, video- en geluidsopnamen in West-Oekraïne.
In tegenstelling tot traditioneel documentair werk zien ze hun project meer als een volksopera; een verzameling liedjes, verhalen, muziek, uitvoeringen en veldopnamen, leidend tot kunst die zich beweegt tussen etnografisch document en muziektheater.
In ‘BAJKA’ trekken Nimcova en Dobie in alle vrijheid tussen verschillende locaties en mengen zich in keukens, velden, langs wegen en op bruiloften, begrafenissen en openbare evenementen. Deze plaatsen worden podia, waarin het dagelijkse leven en theater paradoxaal samenkomen. Mensen van alle leeftijden verschijnen voor de camera, interieur en exterieur veranderen, maar de muziek gaat door. De makers zijn vooral geïnteresseerd in liedjes die op tragische, brutale en komische manier gaan over huiselijk geweld, moord, conflict, seks, liefde en haat. Voor de laatste erfgenamen er niet meer zijn, laten Nimcova en Dobie zien dat de alternatieve folklore van de regio – een mengeling van hard mountain rap, vintage feminisme en vuige Karpatische hiphop – nog steeds springlevend en relevant is.
