Space City (2019)
Tanya Klimovich richt zich in haar serie op de kloof tussen generaties en vraagt zich op een lichtvoetige manier af waarom Generatie Z wordt afgeschilderd als wezenlijk anders dan eerder generaties. Zij ziet een generatie die inventief is, openstaat voor nieuwe ideeën en ideeën over een betere wereld heeft - net als alle generaties voor hen. In ‘Space City’ portretteert Klimovich generatiegenoten uit haar woonplaats Korolev – het Russisch epicentrum van ruimtevaarttechnologie, onder de rook van Moskou – door de bril van oudere generaties: als aliens. Maar ondanks de groteske verfmaskers en de ongebruikelijke stijl, die buitenaardse wezens onderscheiden van normale mensen, stralen ze uiteindelijk gewoon de openheid, naïviteit en emoties uit van alle jonge aardbewoners.
In haar werk reflecteert de jonge Russische fotograaf Tanya Klimovich op jeugd en het gevoel van anders, raar zijn. Ze ziet schoonheid in lelijkheid en gebruikt in haar werk regelmatig kitsch-elementen, een belangrijke inspiratiebron voor Klimovich. Ze keert in haar series vaak terug naar haar oorsprong, zoals haar familie of geboorteplaats. Door de lens van post-ironie kijkt ze naar de invloed van westerse stereotypen op de Russische jeugdcultuur.
