Robota (2018)
In ‘Robota’ volgt Verena Blok de levens van twee jonge arbeidsmigranten uit een Pools dorp, waar ze in haar jeugd de zomers doorbracht. Terwijl Blok filmt hoe de twee broers, die ze al van jongs af aan kent, huizen schilderen, beton mengen, zwemmen en zich voorbereiden op een vrijgezellenfeest, spreken de drie over immigratie, samenhorigheid en nationale identiteit. De ideeën van de broers zijn sterk beïnvloed door de media, die een witte Poolse identiteit propageren die ze een gevoel van trots en controle biedt. Blok combineert hun openhartige, discriminerende opmerkingen met idyllische landschappen, wat leidt tot krasse tegenstellingen.
Met haar film geeft Blok aandacht aan de transformatie van Polen van Sovjet-satelliet naar kapitalistische natie. Zij focust in het bijzonder op hoe het lichaam, dat werd gezien als een instrument voor het opbouwen van de socialistische staat, nu wordt ingezet voor het verkrijgen van individueel kapitaal. De trotse demonstraties van fysieke kracht van de broers staan in schril contrast met hun kwetsbare economische positie als ZZP’ers. Hun politieke overtuigingen ontkrachten bovendien het cliché van de arbeidsmigrant als slachtoffer van nationalisme: ze steunen actief het xenofobe beleid van hun regering, dat hun eigen vrijheden beperkt. Als slachtoffer van vooroordelen zitten ze er zelf vol mee.
1-kanaals video en geluidsinstallatie, 12:30 min
camera: Verena Blok | montage: Katarina Türler en Verena Blok | geluidsmix: Tom Bijnen | kleurcorrectie: Marco de Stefanis | mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds en Stedelijk Museum Amsterdam
