Sorting Song
De Zwitserse kunstenaar en ontwerper Simone C Niquille toont in haar videowerk huiselijke voorwerpen in een soort eeuwigdurende dubbelzinnigheid: een vaas wordt een schaal, een sofa een bank, een stoel een toilet. Maar waar eindigt de schaal en begint de vaas: de wereld wordt geconstrueerd door voortdurend onderhandelen. Deze objectgrenzen lijken misschien triviaal, maar zijn essentieel voor het ontwikkelen van datasets om computervisie-systemen te trainen die erop gericht zijn objecten in overzichtelijke categorieën te sorteren. Met wie onderhandelt de machine?
‘Sorting Song’ toont objecten uit een trainingsdataset van Imperial College London, een grootschalige bibliotheek van 3D-modellen, plattegronden en objecten, samengesteld om ‘zicht’ te ontwikkelen voor toekomstige huishoudelijke robots. De moeilijkheden bij het puur op vorm sorteren van objecten worden duidelijk wanneer een rolstoel, een toilet en een elektrische stoel allemaal in dezelfde categorie blijken te staan. De gegevens zijn ontdaan van hun context om robots te trainen die uiteindelijk met mensen zullen samenleven. Het werk kijkt, vermomd als een educatief kinderliedje, verder dan wat onschuldig en naïef lijkt en wijst ons op een wereld van gecodeerde aannames.
Mogelijk gemaakt door de Pax Art Award 2020. Dit werk wordt in Groningen getoond als site-specific installatie in het Tschumipaviljoen.
