200,000 hours a day
In 200,000 hours a day laat Gourault zien hoe zelfrijdende auto’s niet alleen afhankelijk zijn van technologie, maar ook van zeldzame grondstoffen uit de aarde.
De installatie bestaat uit meerdere schermen van verschillende formaten. Op elk scherm zie je een ander deel van het proces: van het zware werk in de mijnen, tot de digitale werelden waarin auto’s leren rijden. Deze virtuele werelden worden ‘digitale tweelingen’ genoemd: een exacte kopie van een echte stad, maar dan in de computer. De titel verwijst naar het bedrijf Cruise, dat zegt dat hun auto's per dag wel 200.000 uur aan oefening doen — in een virtuele wereld zonder slaap of verkeer. Gourault laat zo zien hoe bedrijven steeds meer tijd en grondstoffen gebruiken, zonder rekening te houden met de grenzen van mens of natuur. Hij gebruiktfemtofografie, een bijzondere techniek waarmee je zelfs het bewegen van licht kunt filmen. De installatie laat zien dat onze technologie draait op uitputting van grond én op data. Zelfs de grafische kaart (een onderdeel in de computer dat beelden maakt) wordt hier zichtbaar als het ‘oog’ van deze nieuwe wereld.
