ZONDER TITEL - Luis Weinstein
De panoramafoto’s van Luis Weinstein geven niet het gebruikelijke brede overzicht van landschappen of stedelijke situaties. Veeleer reflecteren ze onze manier van kijken. In plaats van een plek in een keer te overzien, doen we eerder een reeks indrukken en ervaringen op, waaruit we ons uiteindelijke beeld opbouwen. Weinstein benadert deze zienswijze door een techniek die hij `superposition’ noemt. Daarmee schuift hij de film in zijn camera bij iedere foto maar een klein stukje op. Zo ontstaan er overlappingen op het negatief. Door het tijdsverloop en de verschillende invalshoeken van de breedbeeldfoto’s combineert Weinstein aspecten uit de panoramafotografie met film. Het eindresultaat is een verhalend beeld waarin details uit het geheugen lijken op te doemen.
