PAISAJES ESENCIALES

Leegte, kalmte, stilte en kilte; soberheid en eenzaamheid. Het zijn associaties die je niet meteen zou verwachten bij het werk van een fotograaf uit het levendige, kleurrijke en eruptieve Midden-Amerika. Maar het is juist wat Luis Paredes (El Salvador, 1966) zoekt. Begin jaren negentig verwerkte hij de herinneringen aan de interne conflicten in zijn geboorteland met fotoseries als ‘Revelations’ en ‘Mutations’: formeel en expressief werk waarin hij negatieven bekraste, papier verscheurde en als eerste fotograaf expliciete naaktfoto’s in El Salvador publiceerde. Toen hij het gehavende landschap aanschouwde waar achtergebleven landmijnen tot ontploffing waren gebracht, fotografeerde hij de resterende, halfverbrande, maar deels verse bloemen voor ‘Burnt Garden’. Ondertussen heeft Paredes zich gevestigd in Denemarken, maar wegens leukemie kon hij een tijd lang niet werken. Aan de Baltische zee vond hij uiteindelijk herstel van zijn ziekte en inspiratie voor zijn ‘Paisajes Esenciales’ (Essentiële Landschappen). Paredes fotografeerde dezelfde locatie op verschillende dagen en onder verschillende omstandigheden. De hieruit opgebouwde montages ontberen ieder drama. Wat rest is een leeg landschap, het verstrijken van de tijd en de altijd aanwezige horizon in een zee van stilte. Poëtische foto’s die een nieuwe fase aankondigen in Paredes’ oeuvre.