THE DUNGEON
In het midden van het uitgestrekte Afrikaanse continent bevindt zich een opeenhoping van ellende. Burundi’s eencellige “cachot” gevangenissen zijn smerig, geïsoleerd en vaak illegaal. Bovendien zijn ze nauwelijks in beeld bij de vele mensenrechtenorganisaties die het land rijk is.
Kinderen die soms nog maar tien jaar oud zijn, zitten jarenlang gehurkt in de stinkende duisternis van deze kerkers, vaak zonder dat er bewijs tegen hen bestaat of dat ze ooit een rechtbank van binnen hebben gezien. De Burundische grondwet schrijft voor dat een opsluiting maximaal veertien dagen mag duren, maar de realiteit is een grove schending van elk rechtvaardigheidsgevoel. Zonder documentatie of vertegenwoordiging zijn deze verliezers van het schijnbare willekeurige rechtsspel waarlijk verloren.
