BRIDES OF KRISHNA (2003-2005)
Ondanks sociale hervormingen is de positie van weduwen in India abominabel. Vaak worden ze verstoten door hun familie, die hen schuldig acht aan de dood van hun echtgenoot. In sommige deelstaten moeten ze bovendien hun hoofd kaalscheren, om als geesten in een witte sari verder te leven in armoede. Vaak trekken ze naar heilige steden, die worden gezien als de overgang tussen hemel en aarde. Hier sterven biedt een kans om de cyclus van reïncarnatie te doorbreken en moksha, spirituele vrijheid, te bereiken. Zo verblijven meer dan drieduizend weduwen in de heilige stad Vrindvan. Ze wonen er samengepakt in kamertjes zonder water en elektriciteit. Voor hun levensonderhoud zingen ze dagelijks in tempels voor de hindoegod Krishna, vaak acht uur achtereen. De tempels krijgen grote giften, de weduwen slechts een kleine toelage, zodat de BRIDES OF KRISHNA (2003-2005)moeten bedelen voor hun levensonderhoud.
